Tuesday, July 10, 2018

വിരഹാഗ്നിയായ്...



ഒരു വാക്കും മിണ്ടാതെ

ഒരു നോക്കു കാണാതെ
ജീവന്റെ ജീവനായ്
തുടിക്കുവതെങ്ങിനെ

കാണാക്കിനാവുകൾ
ചിറകുകളേന്തി പറക്കവേ
കണ്ണീർതുള്ളികളെല്ലാം
കാണാമറയത്തൊളിച്ചുവോ

കരളിന്റെ നോവുകൾ
പകർന്നെടുക്കുവാൻ
ഹൃദയസ്പന്ദനമായ്
നിന്നിലലിഞ്ഞതല്ലേ

ഹൃദ്യമായ് തീർന്നൊരു
സൗഹൃദസ്പർശനം
പുതുജീവനേകിടും
സ്നേഹമായതല്ലയോ

അകലെയാകിലുമെന്നും
സ്വരമായണയുകയില്ലേ
ഈ വിരഹാഗ്നിയാലുരുകും
ജീവസ്പന്ദമറിയുവതില്ലേ..

No comments:

Post a Comment