ചിതറിത്തെറിച്ചൊരു മഴത്തുള്ളിയായ്
ഉടലാകെ പൊതിയുന്നൊരു നനവായ്
ഒഴുകിയിറങ്ങും ജലകണമേ
കത്തിജ്വലിക്കും നോവിന്റെ വേവിൽ
എന്നിൽ എരിയുന്ന ലഹരിയിൽ
നീ മാഞ്ഞു പോകുവതെങ്ങിനെ
നിശയുടെ മാന്ത്രികതയിൽ
നിലാവിന്റെ പരിരംഭണത്തിൽ
പതഞ്ഞു പൊങ്ങും മധുചഷകമോ
എന്നിലെ ചുംബനതീഷ്ണതയോ
നിന്നിലൊരു ലഹരിയായ് പടരുവാൻ
മോഹമോടെ മാടി വിളിക്കുന്നു
കണ്ണൊന്നു ചിമ്മിയാൽ കാണുന്നതെങ്ങും
ദുരിതക്കയത്തിൻ കാണാകാഴ്ചകൾ
കാതോർത്തിടുകിൽ കേൾക്കുവതെങ്ങും
നോവിൽ പിടയും പ്രാണരോദനങ്ങൾ
എന്നിട്ടുമീ ജീവിത സത്യത്തെ ലഹരിയായ്
ഉള്ളിൽ താരാട്ടുമീ ജീവിത നൊമ്പരങ്ങൾ
പൊയ്പോയ ബാല്യവും കൗമാര കുതൂഹലതയും
വീണ്ടുമൊരിക്കൽ കൈവന്നീടുകിൽ
ജീവിതമൊരു ലഹരിയായ് നുകർന്നീടുവാൻ
മടിക്കുകില്ലൊരു മർത്ത്യനുമിവിടെ
നല്ല നാളേയ്ക്കായ് കരുതിവെച്ചിടാം
നമുക്കൊന്നായൊരു ജീവിത മധുചഷകം...
No comments:
Post a Comment