വിധിയുടെ കൈകള്
അമ്മാനമാടിയ
പൊന്കുരുന്നുകള്
തളരുമ്പോള്
ജീവനേകിയ
അമ്മ തന് കൈകള്
ആരാച്ചാരായ്
തീര്ന്ന്പ്പോള്
തകര്ന്നടിഞ്ഞ
മനസ്സിന് നൊമ്പരം
പീഡനത്തിന്
മുറിവിലുമേറെയായോ
അമ്മയാണുണ്മയെന്നു
ചൊല്ലവേ
നിയതി തന്
വിളയാട്ടു പമ്പരമായോ
ജനയിതാവിന്
തലയറുത്തു മാറ്റി
പുത്രധര്മ്മം
പൂര്ണ്ണമാക്കവേ
പകച്ചു നില്ക്കും
ജനതയെ നോക്കി
കൂസലെന്യേ പോകവേ
കലികാലമെന്നുര ചെയ്യാം .
No comments:
Post a Comment