നിറയുന്ന മൌനത്തില്‍
അറിയുന്നു ഞാനെന്‍
ഹൃദയ വിപഞ്ചികയുടെ
ശ്രുതിമധുരമാം അനുരാഗം
പാടുവാന്‍ മറന്നൊരു
അനുരാഗ ഗാനത്തിന്‍
ഈരടികളാലിന്നെന്‍
മനസ്സൊരു വൃന്ദാവനമായ്
തരളിതമാം മാനസയമുനയില്‍
അലകളേറെ ഉയരവേ
തകര്‍ന്നു പോയ തന്ത്രികളില്‍
സപ്തസ്വരമുണരുന്നു
രാധാമാധവ സംഗമത്തിനായ്
വരുവാന്‍ വൈകുവതെന്തേ
രാഗലോലയായ് തീര്‍ന്നിട്ടും
ഇനിയും പരിഭവമോ
ആശകളാലൊരു മാല്യമൊരുക്കി
കാത്തിരിപ്പൂ ഞാനിവിടെ
വസന്തരാവിന്‍ ലാസ്യവുമായ്
ദേവഗായകാ നീയെവിടെ..
No comments:
Post a Comment