Sunday, October 23, 2016

നൂപുരധ്വനി..



കണ്ണിലൂറിയ നനവ്
കണ്ണീരെന്നറിയാതെ
മഴത്തുള്ളിയൊഴുകി
നനവാർന്നെന്നോർക്കവേ

അരുതാത്ത ചിന്തയിൽ
വേവും മനസ്സിനെ
തഴുകി താലോലിക്കാൻ
അരികിലണഞ്ഞുവോ

ഉരുകും മനസ്സിൻ
നോവുകൾ പകർന്ന്
നിലാവലയെന്ന പോൽ
മന്ദമാരുതനായണഞ്ഞുവോ

ദീപം തേടും വെളിച്ചമായ്
ഇരുളിലെ തെളിനാളമായ്
ഇറ്റുവീഴും മഴതുള്ളിയായ്
കുളിർ പകർന്നേകുമോ

നിശയുടെ ഇരുളിൽ
കാത്തിരിപ്പിൻ കാലമേറി
ഗന്ധർവ ഗാനം നുകരുവാൻ
കാതോർത്തിരിക്കയായ്

സ്വരരാഗ തന്ത്രികളിൽ
അനുരാഗ ഗാനം മീട്ടുവാൻ
കായാമ്പൂ വർണ്ണനായ്
കാളിന്ദീ തീരം പുൽകിയോ

ഉണരാൻ മറന്നൊരു
നൂപുരം  ചിലമ്പുവാൻ
താളലയമുയർത്തും
മൃദംഗധ്വനിയായ് തീരുമോ....

പ്രണയോപഹാരം

പ്രണയോപഹാരം....

ഈറൻ നിലാവലയിൽ 
നിഴലുകൾ ഊയലാടവേ 
പ്രണയാർദ്രമാം മിഴികളിൽ 
നക്ഷത്രം പൂത്തിറങ്ങിയോ 

മധുവൂറും ചുണ്ടിണയിൽ 
പ്രണയോപഹാരം പകർന്നുവോ 
സ്നിഗ്ദമാം തളിർ മേനിയിൽ 
തൂവൽ സ്പർശമായ് മാറിയോ 

അകതാരിൽ വിരിയുമൊരു 
കവിതയായ് തീർന്നുവോ 
നെടുവീർപ്പുകൾ പകർന്നേകി 
സ്വപ്നക്കൂടാരമൊരുക്കിയോ 

തൂവാനത്തുമ്പിയായ് 
പറന്നുയരാൻ മോഹിച്ചുവോ 
നഖക്ഷതമേൽപ്പിക്കാതെ 
തിരുമുറിവുകൾ നൽകിയോ

ഭൂവിലുണരും സ്വർലോകമായ് 
പൂങ്കാവനം ഉണർന്നുവോ.,...